“Mijn volwassen zoon studeert in het buitenland en ik betaal nog alles voor hem.” “Misschien verwen ik hem wel teveel…” hoorde ik aan de andere kant van de telefoon.
Vooral moeders herkennen zich erin om hun gezinsleden meer te verwennen dan zichzelf. Is het nu niet eens tijd voor jou?
Cijfer jij jezelf nog weg
en geef jij (financieel) meer aan anderen?
Je hebt helemaal niks met je geld. Het zijn gewoon wat getallen op de bankrekening. Het doet je ook niks, het is ver van je bed show. Je weet niet wat je er allemaal mee wil doen.
Dus staat het maar op je bankrekening of in een beleggingsportefeuille bij de vermogensbeheerder.
En staat er een gedeelte bij een verzekeraar.
Maar elk jaar als je naar je beleggingsportefeuille of je rekening kijkt, zie je toch wel dat het langzaamaan steeds minder wordt.
Daarbij zijn er ook nog een aantal slechte beleggingen of economisch zwaar weer, en je ziet de portefeuille dalen.
Het komt niet omdat
je het allemaal uitgeeft aan dure spullen, die onnodig zijn. Nee, je besteedt het best goed! Bijvoorbeeld aan een cursus en opleidingen om jezelf te ontwikkelen.
En toch zie je het bedrag langzaam achteruit lopen en voel je het geld door je handen glippen. Je hebt er geen grip meer op. Je weet echt niet wat je er aan moet doen.
Ja, je weet dat je het kan investeren,
maar in wat?
Wie kan je daarbij vertrouwen.
Je wilt ook geen risico nemen of niet te veel. Want dat was niet de bedoeling met het bedrag dat je hebt gekregen.
Je wilt er goed voor zorgen. Je voelt de verantwoordelijkheid. Je wilt het niet opdoen, opmaken.
Want je weet hoe hard het kan gaan. Als je doorgaat met deze uitgaven – ook al is het aan goede dingen – ben je bang dat het opraakt.
Terwijl het de bedoeling is om daarvan te leven
Hoe zou je het voor je zijn als:
– je vermogen in stand blijft en daar inkomsten uit krijgt
– je vermogen blijft groeien
– je geen zorgen meer over je vermogen maakt
– je grip krijgt op jouw financiën
– dat je begrijpt waarin je investeert
Een goed idee?
PS: Je weet me te vinden 😉