De Belgische staatsbon geeft 2,81 % rente.

Als je op korte termijn investeert.

Lange termijn geeft 2,30%.

 

Veel Belgen stappen in omdat de banken nog minder rente geven.

Ikzelf vind het nog te weinig.

Te weinig om de inflatie bij te houden.

 

 

Je gaat er nog steeds op achteruit

Hieronder volgen algemene gedachten.

Gedachten waarvan ik denk dat ze de oorzaak zijn van gelatenheid.

De wortel van ons tekort van financiële kennis.

 

In ieder geval was dat voor mij zo.

Misschien herken je het.

Het heet: 

 

“Het valt allemaal wel mee”

Onderaan vind je de conclusie wat de Staatbon betreft.

Hier komt ie:

“Het valt allemaal wel mee

Ach, ik snap het wel.

Ik kan me wel voorstellen dat iemand dat doet.

Ik zal er maar niks van zeggen.

Ach, laat maar ook.

Het is ook niet zo belangrijk wat ik ervan vind.

Het is ook niet zo belangrijk hoe ik me voel. “

 

“Ik heb ook geen zin in ruzie

Laat maar gaan.

Ik snap wel waar het vandaan komt.

Ik snap wel waarom ze dat doen.

Want, ja… Iedereen heeft wel iets aan z’n hoofd .”

 

“Het gras is altijd groener aan de andere kant

En als je het zo bekijkt, mogen we echt niet klagen .

Dan is het eigenlijk niet zo erg.

Het kan nog veel erger.

Kijk maar eens naar die en die.

Nee, dan is het bij ons lang zo erg nog niet. “

 

“Ja, die zegt altijd een beetje lelijke dingen tegen me

Maar ja, ik weet dat ze het zo niet bedoelt.

Ze zit gewoon zelf met veel ellende.

Ikzelf doe ik ook wel eens niet zo aardig. “

 

“Ik weet eigenlijk niet… Ik heb daar niet zo’n mening over

Ik vind het ook moeilijk om een mening daarover te vormen.

Want ik ken niet alles.

Ik ken niet alle ins en outs.

 

Want wat weet ik nou? 

 

“Ik heb daar ook niet voor geleerd

Dus, dat weet een ander het beter.

En wat weet ik nou?

Ik heb daar weinig kennis over.

En ze hebben een hoger IQ.

Ze hebben ervoor doorgeleerd.

Ik vind mezelf niet zo slim.

Ik voel wel dat er iets niet klopt, maar… , het zal wel aan mij liggen.

Laat maar gaan.

Ik weet het eigenlijk ook allemaal niet. “

 

“Ja, mijn zus doet nou eenmaal altijd zo

En mijn broer maakt ook meestal ruzie.

Laat ik nou maar een beetje de boel gezellig houden.

Laat ik nou maar niet de spelbreker zijn.

Laat ik nou maar niet de moeilijke, de lastige zijn. “

 

 

“Het is wel lullig dat diegene nooit een compliment geeft

Het is wel vervelend dat ik eigenlijk niet weet hoe de bui zal zijn bij thuiskomst.

Laat ik maar voorzichtig zijn.

Laat ik maar niet dingen gaan zeggen.

Laat ik maar even kijken wanneer het beste moment is om er iets van te zeggen.

Laat ik maar even wachten.

 

Ach, weet je wat?

Laat ook maar gaan. ]

Laat ik maar niks zeggen.

Ik heb ook geen zin in ruzie.

Vroeger mochten we nooit ruzie maken.

Geen discussie, riep mijn vader altijd.

Ach, het is ook niet zo belangrijk.

Ik slik het wel.

 

Het is ook niet zo belangrijk wat ik ervan vind.

En ja, laten we het maar een beetje gezellig houden.

Ja, het is vervelend.

Maar het kan nog veel vervelender. “

 

“Ja, het is niet leuk dat ik me niet ondersteund voel

Maar ja, ik val ze toch maar lastig.

Ik wil niet tot last zijn.

Ze hebben het al druk genoeg.

Ik kan het zelf ook wel.

 

Ooit een keer.

Dat komt nog wel.

Ik ben toch een sterke vrouw.

Tuurlijk, ik kan het zelf ook.”

 

“De kinderen – ja, het zijn schatten

Ze zijn vaak moe.

Het valt ook allemaal niet mee op school.

Hele dagen in de klas zitten.

En dan ook nog alles opruimen.

Ze spelen er morgen toch weer mee.

 

Laat maar liggen.

Ik stap er wel overheen.

Het duurt te lang als ze het zelf doen.

Zo’n moeite is het niet voor me.

Welnee.

 

Ik doe het wel even.

Ze hebben genoeg aan hun hoofd.

En ik heb een hekel aan het gezeur en gejengel.

Nee hoor, komt wel goed.”

 

“Zag je dat?

Iedereen heeft het erover.

De Belgische staatsbons: 2,83% rente maar liefst.

Wow…veel beter dan op m’n spaarrekening.

En nog belastingvoordeel ook.

Wat aardig van de overheid.

Tsja, ze hebben het moeilijk.

Ze zijn virtueel failliet.

 

Dus zo kan ik een handje helpen.

De brave burger die ik ben.

Een win-win situatie.

En iedereen doet het,

Dan zal het wel een goed idee zijn.

Dan zal ik het ook maar doen.

 

Wat er met m’n geld gebeurt als de staat failliet gaat?

Dat zal toch wel goedkomen?

Zij hebben er verstand van.

De overheid heeft altijd het beste met me voor.”

 

Of niet?

Heb je je jaren klein gehouden en voelde je altijd al dat het niet klopt?

Dat je het allemaal mooier maakte dan wat het eigenlijk was?

Het allemaal goedpraatte, ook al knaagde het vanbinnen?

Dat je je in de maling liet nemen en jezelf in de maling nam.

 

Was er geen plaats voor jou en nam je je plaats niet in?

Liet jij je aan de kant schuiven,

of over je heen lopen

als een deurmat?

 

De kruimeltjes waren voor jou.

Onbelangrijk.

Onbetekenend.

 

Maar niet langer

Elke keer je tegen jezelf liegt, is een krasje op je ziel merk je.

Je bent erachter gekomen dat het ook anders kan.

Langzaamaan uit het dal gekropen.

Nu ga je voor jezelf.

Gun je jezelf meer.

Kies je voor jezelf.

 

Dus nee, niet voor 2,83 % staatsbons.

Je gaat niet voor minder dan 10% rendement.

Hoe?

De eerste stap is gemakkelijk en laagdrempelig: Doe de rendementstest.