Financiële vergadering met mijn kinderen

Mijn broer en zijn vrouw gingen jaren geleden op een verre reis.
Hun kinderen waren nog heel klein.
Ze maakten zich zorgen dat er iets met hen zou gebeuren.

“Liz, wil jij dan voor de meisjes zorgen?”
Ja, natuurlijk!

Het zette mij ook wel aan het denken.
En heb de vraag daarna ook aan mijn broer gesteld:
“Wil jij in het geval dat wij er niet meer zijn voor de jongens zorgen?”

Na mijn echtscheiding moest er van alles aangepast worden.
Zoals het testament.

Dan krijg je ook een aantal vragen van de notaris, hoe je het allemaal wilt regelen.
Op welke leeftijd krijgen de kinderen wat?
Best wel even iets om over na te denken.
Wie beheert de financiën voor de kinderen als je er niet meer bent?

Als ik het er wel eens met vriendinnen over heb, hoor ik vaak dat er niets geregeld is.

• “Gatver, heb ik helemaal geen zin in om over na te denken.”
• “Ik ben er dan toch niet meer bij.”
• “Daar zullen toch wel allemaal wetten voor zijn?”

Ik vind het een hele geruststelling,
dat ik weet dat het goed geregeld is voor mijn kinderen.
Én dat het belastingtechnisch goed in elkaar steekt.

Ik vind het ook belangrijk om de kinderen al te betrekken bij het financiële stuk.
Wat kost het leven?
Hoe kun je investeren?

Binnenkort hebben we een vergadering.
Onze eerste jaarlijkse vergadering.
Ik heb namelijk met de kinderen een ‘burgerlijke maatschap’ opgericht.
(Dat is trouwens iets Belgisch.)

Ik heb 98 ‘aandelen’ en zij allebei 1.
Zo kunnen we in de komende jaren onze investeringen daarin stoppen.
Ook overzichtelijk voor hen, mocht ik er niet meer zijn.

Liefs Liz

PS: Gelukkig ben ik totaal niet bang voor de dood, nu kan ik met een gerust hart ‘gaan’ 😉